Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

AΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΕΛΥΤΗ




Προσθήκη λεζάντας
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι. 
Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε. 
Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.άρεσε σε 171
Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά


Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη. 

Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό.
Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας
 7
Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις,
όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.


Το άπειρο υπάρχει για μας όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο. 

Από τον Θεό τραβιέται ο άνθρωπος όπως ο καρχαρίας από το αίμα.

Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;


Την μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!
άρεσε σε 83
Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει
άρεσε σε 77
Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνον μέσ’ από τα καθάρια νερά της μοναξιάς· κι η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες.
άρεσε σε 70
 57
Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».
άρεσε σε 51
Φτασμένες οι προλήψεις σε μια καθαρότητα μαθηματική, μας οδηγούν στη βαθύτερη γνώση του κόσμου.
άρεσε σε 28

άρεσε σε 27
Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
άρεσε σε 110
Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!
άρεσε σε 512
Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική.
Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

(από το "Άξιον Εστί")
άρεσε σε 119
Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.


άρεσε σε 118
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα


άρεσε σε 110
3
Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει
άρεσε σε 103
Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.

άρεσε σε 99
Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες
άρεσε σε 97
Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα
έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια
Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη -
Μα πού γύριζες
 

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!


Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε· δώσε της διάρκεια· μπορείς!

Νυν η ταπείνωση των Θεών
Νυν η σποδός του Ανθρώπου
Νυν Νυν το μηδέν
και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!

(Οι τελευταίοι στίχοι του «Άξιον εστί»)

Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά. Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.

Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα.
Όλα τα δάχτυλα
Σιωπή.
Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση.

Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο

Όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη
σε σε 39
Έχω κάτι να πω διάφανο και ακατάληπτο
Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου


Ω σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο
Φαγωμένο από το λάδι και το αλάτι
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιά

Μακριά, μέσα στ’ απώτατα βάθη του Αμνού, ο πόλεμος συνεχίζεται



Widgets με Γνωμικά για την Ιστοσελίδα σας
Αν θέλετε να ενσωματώσετε στο blog ή στην ιστοσελίδα σας widgets με Γνωμικά που τροφοδοτούνται από τη βάση δεδομένων του Γνωμικολογικού, μπορείτε να τα βρείτε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.