Είναι (η) ποίηση! Διάλογοι ποιητών, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ποίησης.
Κ. Καβάφης: «Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως
που κάπως ξέρεις από φάρμακα ·
Ναρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Τα φάρμακα σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που καμνουνε -για λίγο- να μη νοιώθεται η πληγή».
Κ. Καρυωτάκης: « Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε»
Γ. Σεφέρης: Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; »
T. Σ. Eλιοτ «Η αυθεντική ποίηση μπορεί να αρέσει προτού γίνει κατανοητή»
Γ. Ρίτσος: «Τι ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος »
Οδυσσέας Ελύτης : «Θεωρώ την ποίηση ως μια πηγή αθωότητας γεμάτη από επαναστατικές δυνάμεις» Τότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση.« Γιατί η Ποίηση μας ξεμαθαίνει από τον κόσμο, τέτοιον που τον βρήκαμε:τον κόσμο της φθοράς, που έρχεται κάποια στιγμή να δούμε ότι είναι η μόνη οδός για να υπερβούμε τη φθορά...»
Κική Δημουλά: «Η ποίηση βοηθάει όσο το κερί σ’ ένα σκοτεινό ξωκλήσι με φευγάτους όλους τους αγίους, παρηγορεί αυτούς που την αγαπούν, αυτούς που πιστεύουν στη μαγεία της… Η ποίηση ωφελεί όσο μια παυσίπονη σε ένα ωκεανό λύπης. Δεν είναι λίγο»
Π. Μπουκάλας: ''Τι στα κομμάτια η ποίηση.
Κομμάτια.
Τα κομμάτια σου.
Εσύ τα κομμάτια σου η ποίηση.
Κι αυτό το διαρκώς ανέγγιχτο
Όπου μαθητεύεις
Και σε κινεί να ξανασμίξεις με τον κόσμο,
Μήπως εκεί…''
Τίτος Πατρίκιος: «Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση...Εκεί πάνω η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας»
Μιχάλης Γκανάς:«Περί ποιήσεως»
«Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση
κι εγώ που δεν διαβάζω
κινδυνεύουμε.
Εσύ να χάσεις τα ποιήματα
κι εγώ τις αφορμές τους.»
Εν τέλει δεν θα βρεις την ποίηση πουθενά, αν δεν κουβαλάς λίγη μαζί σου.
Ζίγκμουντ Φρόιντ: «Οπου και να πάω ανακαλύπτω ότι ένας ποιητής έχει πάει εκεί πριν από μένα» Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο.
Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ.
Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά.
Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες,
το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε.
Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση,
και δη στους καιρούς τους σκληρούς, είναι ακριβώς αυτή:
ότι, η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά, βρίσκεται στα χέρια μας.
Οδυσσέας Ελύτης, για την ποίηση (από την ομιλία του κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας)
Ζωγραφική: Μούσα Καλλιόπη (Καλλιέπουσα -προστάτης της επικής ποίησης )Eustache Le Sueur – περίπου 1646-1647
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.